Hans van de Breevaart
Op uitnodiging van de fractie FVD in Dordrecht kwam niemand minder dan Marcel Crok van Clintel ons bijpraten over waarheid en leugen in het dominante klimaatnarratief van vandaag.
Daarbij kwam ook de interessante vraag aan de orde of we niet teveel verwachten van ons ageren tegen het verhaal waarmee men het desastreuze klimaatbeleid probeert te legitimeren.
Valt het tij nog te keren, of moeten we de zaak maar gewoon op zijn beloop laten? In de hoop en verwachting dat huidige leugenachtige beschaving vanzelf in elkaar dondert en er zo snel mogelijk ruimte komt voor een noodzakelijke heroriëntatie.
Accelerationisme
De laatste opvatting is die van het zogenaamde ‘accelerationisme’.
Probleem met die term is alleen dat er nogal wat verschil van mening is over de vraag waar het bij dit verschijnsel om gaat en hoe het vervolgens te waarderen. Voor het gemak laten zich vier verschillende varianten onderscheiden.
- In de oorspronkelijke betekenis die Karl Marx eraan gaf was het kapitalisme verantwoordelijk voor toenemende uitbuiting en armoede onder de arbeiders. Hij riep op tot revolutie tegen die ontwikkelingen. Alleen, hoe langer men daarmee zou wachten, hoe groter de vernietigende kracht van deze revolutie.
- In het verlengde daarvan ageerde journalist, columnist en televisiepresentatrice Marcia Luyten in De Volkskrant onlangs (6 januari jongstleden) tegen de snelheid waarmee een vastgoedmagnaat als Donald Trump en een techgigant als Elon Musk de huidige democratisch-socialistische samenleving in sneltreinvaart aan het ontmantelen zijn en streven naar een herstel van de ‘witte heerschappij’.
- Terwijl Marx en Luyten het bedoelde accelerationisme nadrukkelijk negatief waardeerden, is Musk van mening dat het huidige democratische socialisme – met haar streven naar gelijkheid, multiculturalisme, genderideologie en klimaatreligie – destructief is voor onze beschaving. Om die reden omarmt hij het accelerationisme. Daarbij ziet hij een belangrijke rol weggelegd voor technologische innovatie.
- Tenslotte zijn er accelerationisten die wat sceptischer zijn over de mogelijkheden om de dominantie van het democratische socialisme op tijd te doorbreken en ervan uitgaan dat de technologische en maatschappelijke tegenbeweging te laat komt om de ineenstorting van onze beschaving te voorkomen.
Dankzij de techniek
Ik ben vooralsnog positief gestemd. Het huidige accelerationisme zoals dat onder bezielende leiding van Trump en Musk momentum begint te krijgen, kan in potentie zeer positieve gevolgen hebben. Ik noem er hier drie.
- Het allereerste resultaat is namelijk een hernieuwde vrijheid op social media waarmee de conservatieve cultuurkritiek zich eindelijk lijkt te bevrijden van het monopolie dat links-progressieve media tot voor kort vrijwel overal in de westerse wereld hadden op opinievorming.
- Met behulp van artificial intelligence (AI) kunnen kostenbesparingen worden gerealiseerd die de concurrentiepositie van westerse economieën in de wereld zullen versterken. Daarmee kan iedereen – ongeacht kleur, afkomst en seksuele oriëntatie – zijn voordeel doen.
- Bovendien, zo menen de echte optimisten, zullen samenlevingen dankzij AI in staat zijn te ontsnappen aan de toenemende neiging tot totalitaire beheersing door moderne technocratisch ingerichte staatsvormen.
Heerlijk optimistisch
Mij kan het huidige accelerationisme niet snel genoeg gaan. Alleen op die manier kan misschien nog worden voorkomen dat onze beschaving in elkaar dondert en dat de noodzakelijk heroriëntatie al veel eerder zal plaatsvinden dan we tot voor kort durfden hopen.
Mocht dat laatste toch niet lukken, dan zal het huidige liberale systeem uiteindelijk aan haar eigen utopisme ten onder gaan. Te midden van de puinhopen die dan nog resten, zal dan onvermijdelijk alsnog een nieuwe orde geschapen worden. Daarin zullen – dat is mijn definitie van de heilstaat – Marx en zijn volgelingen definitief hebben afgedaan.
Hoe eerder, hoe beter!
Wat is het toch heerlijk om deel te zijn van een beweging die zo positief in het leven staat.
