Rick de Vries is JFVD'er en zoals veel jongeren bij deze jongerenafdeling, is hij gefascineerd over het onderwerp gezondheid en gezonde voeding. Als fractiemedewerker voor FVD in de Tweede Kamer probeert hij dit onderwerp ook op de landelijke politieke agenda te krijgen. In het kader van een actie om meer frisse, jonge stemmen aan het woord te laten, geeft hij een lezing voor het Renaissance Instituut over het belang van gezonde voeding op vrijdag 4 november (vanavond). Kaartjes zijn nog verkrijgbaar via deze link.
De NPO kwam een tijdje geleden met een artikel over de link tussen melk en radicaal rechts. Volgens hen is het drinken van melk een soort hondenfluitje voor extreemrechtse mensen, waar ze JFVD’ers zoals jij en ik ook onder rekenen. Het zou symbool staan voor superioriteit. Zit daar wat in volgens jou?
Als zij dat zo zien, dan zit daar waarschijnlijk wel een kern van waarheid in, maar ik denk niet dat komt omdat wij onszelf ‘superieur’ zouden vinden. Ik denk dat zij naar ons kijken, zien hoe wij met gezondheid bezig zijn en denken “wow, ze zien er allemaal zo goed uit, ze zijn groot, sterk, ze drinken melk”. Dan leggen ze die associatie met zogenaamde superioriteit zelf. Ze maken van gezondheid opeens een rechts thema, terwijl het eigenlijk voor iedereen iets heel goeds zou zijn. Wat is er raar aan gezond willen leven, aan jezelf willen verheffen? Jezelf willen verbeteren lijkt mij een hele gezonde instelling. Maar dat is iets dat links veel minder heeft. Die zijn meer bezig met zichzelf afbreken. En zij interpreteren onze gezonde levensstijl als een aanval.
Waar komt bij jou die focus op gezondheid vandaan? Zie je daar een link met de politiek?
Ja. We zijn verwikkeld in een hele grote strijd en die is heel breed. Hij is niet alleen cultureel en politiek, maar wat mij betreft vindt hij ook plaats op het niveau van je eigen lichaam. Als je ziet hoezeer mensen verzwakt zijn in pakweg de afgelopen honderd jaar; mensen zijn dikker dan ooit, hebben meer diabetes dan ooit, vermoeidheidsklachten, noem maar op. Ze hebben allerlei problemen, allerlei welvaartsziekten en ik denk dat dat veel te maken heeft met de manier waarop wij eten tegenwoordig. Als je dik, ziek, zwak en misselijk bent, dan wordt het politieke en culturele gevecht een stuk lastiger. Als wij die strijd willen voeren, denk ik dat we gezondheid en kracht moeten uitstralen, letterlijk en figuurlijk, en daar speelt gezond eten een hele grote rol in.
En vanwaar specifiek de fascinatie met rauwe melk? Is dat voor jou hét belangrijkste voedingsmiddel?
Nee, nee, zover zou ik niet gaan. Je kunt van melk natuurlijk wel een groot deel van je voeding maken; kaas, yoghurt, noem het maar op, maar ik denk dat het een combinatie is. het belangrijkste is dat dierlijke producten een grote rol moeten spelen in ons dieet. We moeten dieren van kop tot staart opeten. Dat doen we ook te weinig. We eten te veel spiervlees. Denk aan biefstukjes, gehakt en dergelijke. We eten te weinig organen. Die bevatten juist de hoogste concentraties voedingsstoffen, vitaminen, mineralen.
Waar rauwe melk een belangrijke rol in speelt, is dat het in Nederland aan banden is gelegd. Het is eigenlijk verboden om het te verhandelen, je mag het alleen ophalen bij een boer. Dat triggerde mij heel erg om te vragen, waarom is dat nou? Waarom mogen we niet zelf bepalen wat we willen kopen als we naar de winkel gaan? Eieren kun je ook rauw kopen en rauw ei zit ook in veel gerechten. Waarom mag dat wel en rauwe melk niet? Het heeft voor mij iets weg van de coronasituatie. Dat risicomijdende ‘oh, straks word je er ziek van, we kunnen de veiligheid niet garanderen.’ Wat mij betreft is die afweging aan de consument.
En die afweging kunnen maken is belangrijk, want gepasteuriseerde melk is echt aanzienlijk minder voedzaam is dan het rauwe product. Als je melk kookt worden eiwitten gedenatureerd. Dat betekent dat ze in een totaal andere staat komen, waarin ze veel moeilijker in het lichaam op te nemen zijn. Vitaminewaardes dalen, enzymen gaan kapot. Rauw is in alle opzichten beter.
Je werkt in de Tweede Kamer voor de fractie van FVD en ik hoorde dat je bezig bent om dit onderwerp in de kamer aan de orde te stellen. Kun je daar iets over vertellen?
Ik ben inderdaad bezig met een initiatiefnota over het verbod op rauwe melk. Een initiatiefnota betekent dat je iets aan de orde wil stellen en dan wordt het in een commissie behandeld, in dit geval de commissie Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit.
Het bijzondere aan deze casus is dat rauwe melk niet per wet verboden is, maar per ministeriële regeling. Dat is eigenlijk een heel ondemocratisch iets. Over een ministeriële regeling kan de Tweede Kamer wel een uitspraak doen, maar je kunt er geen initiatiefwetsvoorstel tegen opzetten. Dat vind ik best een aparte situatie.
Wat ik dus kan doen met een initiatiefnota is de huidige minister vragen, om het verbod te heroverwegen. Dat is eigenlijk het enige dat wij als kamer kunnen doen. Als een meerderheid van de kamer die oproep steunt, bijvoorbeeld in de vorm van een motie, dan zal de minister dat waarschijnlijk wel overnemen, maar ze kunnen de motie natuurlijk altijd naast zich neerleggen. Dat doen ze vaak genoeg.
